Հրանդին բացած ճամբէն յառաջացող, անոր գաղափարներն պայքարը բաժնող բարեկամներ՝ ողջո՛յն բոլորիդ։
Այսօր կ’աւարտի Հրանդ Տինքի սպանութեան չորրորդ տարին։ Այս չորս տարիներու ընթացքին պետութիւնը անփոյթ, անհաղորդ մնաց մեր արդարութեան պահանջին դիմաց։ Բայց սա պէտք է լաւ գիտցուի։ Մենք պիտի չարտօնենք, որ Հրանդի սպանութիւնը հասարակական մոռացութեան զոհը դառնայ։ Որպէս վկայ սերունդները, պիտի հրապարակենք այս քաղաքական ոճիրի գլխաւոր հեղինակները եւ անպայման հաշիւը պիտի պահանջենք։
Ո՞վ է ոճրագործը
Ուղուր Քայմազը, Ճէյլան Էօնքօլը, Մէթին Կէօքթէփէն, Էնկին Չէպէրը, Ալատտին Գարատաղը, Այտըն Էրտէմը, Շէրզան Քուրտը եւ դեռ շատ շատերը ոստիկանական բրտութեամբ ու տանջանքով սպաննող, հազարաւորները հսկողութեան տակ կորսնցնող պետութիւնը եւ անոր անմիջական գործընկերներն են։
Ո՞վ է ոճրագործը
Վերադառնանք հինգ տարի առաջուան, Հրանդին սպանութեան նախորդող շրջանը։ Օրուան ԱՔՓ-ական Ներքին Գործոց Նախարար Ճէմիլ Չիչէք հայկական ցեղասպանութեան մասին բանախօսութիւն քազմակերպողներու դէմ ուր որ է մահուան վճիռ արձակեց Խորհրդարանի ամպիոնէն։ Երբ մէկ կողմէ 301-րդ յօդուածով Հրանդ Տինքին դատ կը բացուէր, միւս կողմէ գրգռիչ մամուլն ու լրագրողները «Ո՞վ է աս հայը» կամ, «Լռեցուցէ՛ք սա հայը»ու նման վերտառութիւններով ցեղապաշտութիւն կը քարոզէին։
Ո՞վ է ոճրագործը
Իսթանպուլի Կուսակալութեան շէնքին մէջ անգամ մը եւս կը կրկնուէր իշխող դասակարգերու պատմական բեմադրութիւնը։ Այդ շրջանի հակահայդուկային ԺԻԹԷՄ կազմակերպութեան հիմնադիր՝ Վէլի Քիւչիւք երբ Հրանդի դատավարութեան կը հետեւէր, երկու գաղտնի գործակալներ ալ Փոխկուսակալի սենեակին մէջ կը զգուշացնէին Հրանդ Տինքը՝ կարգ մը չարամիտներու հաւանական անբաղձալի արարքներու մասին։ Բայց Հրանդը, այդ բոլորը մեզի փոխանցելով յայտնած եղաւ, որ պիտի չնահանջէ ճնշումներու դիմաց։
Ո՞վ է ոճրագործը
«Գիշեր մը յանկարծ կրնանք գալ» եւ «Յետ այսու Հրանդ Տինք թիրախն է մեր բարկութեան ու ատելութեան» գոռում-գոչումներով «Ակօս»ի շէնքին առջեւ եկած էին։ Անոնց աչքերէն կը ժայթքէին արիւն, ատելութիւն եւ վրէժխնդրութիւն, որոնք անծանօթ չէին մեզի։ Այդ ամբոխը Ատանայի կոտորածէն, 6-7 Սեպտեմբերի դէպքերէն, Սվազէն, Մարաշէն, Պէյազիտի հրապարակէն ծանօթ էր մեզի։
Ո՞վ է ոճրագործը
19 Յունուար 2007-ին, Թուրքիոյ Հանրապետութեան հաստոցին վրայ արտադրուած 17-ամեայ ոճրագործը բեմ բարձրացաւ եւ կատարեց իր դերը, հնազանդ մնալով աւանդութեան՝ ու դիպուկ կրակեց Հրանդին։ Յետոյ, այդ շրջանի Ապահովութեան Տնօրէն՝ Ճէլալէտտին Ճէրրահ յայտնեց, թէ՝ դէպքը քաղաքական եւ կազմակերպչական բնոյթ մը չունի եւ աւելցուց, թէ՝ «պարզ ազգայնական զգացումներու դրդումով գործուած ոճիր մըն է»։
Ճի՛շտ է, պարզ է, բովանդակ պատմութիւնը արիւն, կոտորած եւ ցեղասպանութիւնով շաղախուածներու համար պարզ ոճիր մըն է այս։ Բայց Հրանդ Տինքին դէմ գործուած այս ոճիրը, Հրանդ Տինքի անձին մէջ այս երկրի բոլոր ժողովուրդներուն ուղղուած յարձակում մըն է։
Անցեալ չորս տարիներու ընթացքին պետութեան եւ անոր ներկայ գործակատար՝ ԱՔՓ-ի կառավարութեան կողմէ արգիլուեցան արդար դատավարութեան մը տանող հարցաքննութիւնները։ Պետութեան բրտութիւնը այսօր եւս անվարան կը կիրարկուի աշակերտութեան, բանուոր դասակարգի, յեղափոխականներու եւ իգական սերունդի դէմ։
Նոյն ոճրագործի հեղինակութիւններն են Պուրսայի մէջ 19 հանքափորներու կամ Թուզլայի նաւաշինական գործարաններու մէջ 131 բանուորներու, իբրեւ թէ «գործի արկած» պատրուակի տակ սպանութիւնը։
Այս սպանդներու հեղինակները, մեր խօսքը ձեզի է. Ձեր այդ ցեղապաշտ, ոճրագործ վարչակարքը չկրցաւ մեզ ճզմել ու անձնիլ։ Մենք մեր տարբերութիւններով, մայրենի լեզուներով, մշակոյթներով ներկայ ենք ու կանգ։ Մեր հարցը պետական հաստոցէն ելած, այդ ոճրագործին հետ չէ, այլ ուղղակի ձեզի հետ, ձեր բրտութիւնները արտադրող վարչակարքը փլցնելով այդ վարժ ոճրագործներէն մարդիկ ստեղծելու հետ է։
Մենք, այս երկրի ժողովուրդներ ըլլալով՝ անգամ մը եւս կը յայտնենք, որ մեր տեսլականն է ամէն տեսակի կեղեքման եւ իշխելու միջոցները ոչնչացած Աշխարհ մը։ Հաշի՛ւը պիտի պահանջենք ձեր սպաննած ամէն մէկ բանուորին, կնոջ, ուսանողին, յեղաբոխականին, անմեղին։ Հաշի՛ւը պիտի պահանջենք Հրանդին…
Այժմ՝ Հրանդին չափ քաջ ըլլալու պահն է։
Այժմ՝ ի գին մեր կեանքի, ժողովուրդներու եղբայրութիւնը փառաբանելու պահն է։
Բոլորս Հրանդ ենք, բոլորս Հայ ենք։
Կեցցէ՛, ժողովուրդներու եղբայրութիւնը։