Misak TUNÇBOYACI
altmış sekiz saniye. göz aç kapa, yukarı bak, aşağı bak bir sağa bir sola bak hepi topu altmış sekiz saniye. bir nefes al yolda iki adım at, bir nefes sigarandan çek hepi topu altmış sekiz saniye. ne uzun ne kısa, ne çok ne az hepsi bir arada, birlikte ancak bu kadarına hasbelkader yetebilen bir zaman birimi.
altmış sekiz saniye. zamanın en küçük dilimine neredeyse ramak kalan bir mefhumun ta kendisi. zaman ilerlerken bazen durağanlaşır, ağırlaşır. belki bir anlık da olsa uzun bir ömür gibi gelir. hissiyat yaygınlaşır. bütün hücrelerini, aklını dimağını kapsar. her şey durur. her şey olur. o arada. 2 haziran 2013, gezi direnişi için eskişehir’de gerçekleştirilen gösteriler sırasında bir çocuk eskişehir’de kuytu bir köşeye sıkıştırılır. apansız değil bayağı; basbayağı hedef gözetilerek, yola çekilmek için sıra dayağından geçirilir. bir çocuk devletine isyan etmiştir ne de olsa!!!.
hakkın, hukukun sadece istanbul’da değil, hatay’da ya da eskişehir’de de yenildiğini yutulduğunu bilmesi, ses çıkartması fenadır çünkü. devlete karşı ses çıkartmak bile fenadır, yok artık demek değil ki isyan etmek!. kimilerinin nezdinde. gözü kapalı, aklı kilitli, dili lal kalmak istemeyen yeter artık diyen bir çocuğa ders verilecektir sonuçta. öyle ya da böyle!. altmış sekiz saniye. önce bir çelme, arkasından yumruklar, sinkaflar, en nihayetinde tekmeler en can alıcı noktaya, kafaya gelen tekmeler. bedenin merkezine. toplamda altmış sekiz saniye. içlerinde bir polis, bir kaç tane de devletin polisine yardım etmek isteyen! hassas vatandaş.
büyüklerimiz için hep anıldığı gibi hassas, sıradan ve olması gerektiği gibi anılan öyle tavır alınan vatandaşlar. altmış sekiz saniye. kimlikler değişse de o hissiyatın zerre farklılık göstermediğini ikrar edebileceğimiz bir kumpas, bir tezgah, bir kıyam daha. ortalıklarda. hani belki ceng olsa yapılmayacakların bir çocuğa eylenebilmesi, bir çocuğun canına kastedilebilmesinin utanç vesikası, altmış sekiz saniye. devlet dersinde öldürülen çocuklardan birisi ali ismail korkmaz. bilindik teranelerin, aynı sözleri tekrar etmenin bile kifayetsiz kaçtığı, yetersiz kaldığı bir can alma daha. göstere göstere, altmış sekiz saniye.
ali ismail korkmaz, on dokuz yaşında bir gençti öldürüldü. yukarıda alıntıladığımız kayıtlardaki gibi bir dolu dayak ile kafasına isabet eden üç tekme ile hayatının elinden alınmasına sebep olundu. bunu yapanlardan biri ise polisti. tekmeleri atmaktan kendini hiç alıkoymayan!. zerre düşünmeyen, umursamayan. altmış sekiz saniye. radikal gazetesi’nde ismail saymaz imzasıyla yayınlanan, silinip tekrardan bulunan video kayıtlarıyla bir kez daha tescil edilen, kanıtlanan linç ile aramızdan alındı, ali ismail korkmaz.
daha on dokuzundaydı. herhangi birimiz kadar, sıradan olağan rutininden çıkarak bir ses etmek istemişti. hiç ama hiç te haksız olmayan gerekçeleri vardı. belki bir ümidi vardı, öğretmen olmayı dilediği bir ülkenin daha eşit ve özgür bir ülke olması gibi. bilmiyoruz. ihitmallere sığınıyoruz. dolu dolu bir dolu sözü vardı. bilmiyoruz. her şey altmış sekiz saniyede tuzla buz, yerle yeksan edildi. canına kast edildi. hastaneye gitti, tutunurum diye, yaramı sararım diye kas gevşetici veren doktor ile geçiştirildi.
ölümü için azraillik müessesi bu sefer de insana geçmişti. kendini hala hala insandan sayanlara geçmişti. ömrü elinden (ç)alındı. 10 temmuz 2013. tıpkı devlet dersinde katledilen tüm diğer çocuklar gibi yaşları kaç olursa olsun anneleri için çocuk kalanlar gibi.. hepimiz gibi. ethem sarısülük, mehmet ayvalıtaş, abdullah cömert, medeni yıldırım, uğur kaymaz, ceylan önkol, sevag şahin balıkçı, uğur kantar yaz yaz bitmez anlat anlat dinmez ağıda bir isim daha eklendi. devletin pespayeliği, yaşatmak bir yana hıncını, nefretini, pespayeliğini her ne olarak adlandırmak isterseniz insana dair olan hemen her şeyin tersi onun gerçekleştirildiği dersinde bir kere daha tesadüfen değil bile isteye suça ortak olanların el birliğiyle yapılıp ardından örtbas edilmeye çalışıldığı bir kıyamımız daha oldu.
bir canımız daha katledildi. bir çocuk daha yitirildi. altmış sekiz saniyede. altmış sekiz saniyede kıyamet koptu. kıyamet kopacak diye beklenirken ahir zamanda her anın bizatihi o beklenen şeyden de fena olduğu teyit olundu. tanık olundu. görüldü. hiç bir muktedir ses etmedi, söze karışmadı, adını anmadı. anmak bir yana kendi örgütünce saldırılmış olabilir cümlesini kuran valisinden öteye ulaşmadı. yüzleri hiç ama hiç kızarmadı. bozarmadı. düşündükleri her neyse bir can daha silindi. bir kez daha insanlık dersinden sınıfta kalındı. acımız, yasımız içimizde. adalet talebimiz o anaların gözlerinden akan her gözyaşı tanesi için apayrı her bir kardeş için apayrı, her bir yoldaş için apayrı, her bir ali ismail korkmaz için çoğalarak, daha da çoğalarak çığlığa dönüşüyor. unutmayacak ve unutturmayacağız.