İsmail YILDIRIM
EmekDunyasi.net
1980 yılında katledilen oğlu Cemil Kırbayır için 32 yıldır adalet arayan Berfo Ana Emek Dünyası’na konuştu: Benim karşıma çıkmadıktan sonra demesin ben böyle hastayım ben şöyle hastayım. Benim evladımı nasıl doğradıysa öyle de gelsin.
Cemil Kırbayır, 13 Eylül 1980’de evinden alınmış, önce 247. Piyade Alayı’na, ardından da Kars Askeri Gözetimevi’ne gönderilmiş. Sonra da kendisinden haber alınamamıştı. Kendisi ile ilgili en son bilgi, Dede Korkut Eğitim Enstitüsü’nde emniyet personelince sorgulandığı. O’na o sorgudan sonra ne olduğu meçhul.
İşte o “meçhul” durum, Kırbayır’ın annesi 104 yaşındaki Berfo Ana’nın da adalet arayışının başlangıcı. O,oğlu öldüğünden beri bir parça kemiğe ulaşmak için mücadele veriyor. Berfo Ana 32 yıldır verdiği mücadele sonuçsuz kalmadı hatta. Başbakan Recep Tayyip Erdoğan’ın Cumartesi Anneleri ile yaptığı toplantıda, Berfo Ana’nın kayıp oğlunun bulunması talebi üzerine, TBMM İnsan Hakları Komisyonu bünyesinde alt komisyon oluşturuldu. Komisyon raporuyla Kırbayır’ın 8 Ekim 1980’de işkencede öldüğü belirlendi. Ancak Berfo Ana oğlunun işkence öldürüldüğünü zaten biliyordu. Dirençli Berfo Ana, vazgeçmedi ve oğlunun bir parça kemiğini bulmak için mücadelesini sürdürmeye devam etti. Tıpkı bu yıl gerçekleşen 12 Eylül davasında olduğu gibi.
Berfo Ana 12 Eylül davasının görüldüğü Ankara Adliyesi’nde olan duruşmalara eksiksiz katılıyor. Davanın iki sanığı Genelkurmay Başkanı ve 7. Cumhurbaşkanı Kenan Evren (94) ile dönemin Hava Kuvvetleri Komutanı Emekli Orgeneral Tahsin Şahinkaya (84) yaşları dolayısıyla var olan rahatsızlıkları nedeniyle şimdiye kadar sanık sandalyesine oturmadı ancak 104 yaşındaki Berfo Ana ilk duruşmaya Kars’tan ikincisinde ise İstanbul’dan Ankara’ya geldi.
Emek Dünyası yıllardır “Çocuğumun kemiğini, cenazesini istiyorum” diyerek oğlunun kemiklerini arayan Berfo Ana ile konuştu:
‘Kenan Evren’in peşindeyim’
Berfo Ana yıllardır Kenan Evren’in peşinde olduğunu söylüyor sohbetimize başlarken ve şu sözlerle devam ediyor: “Ben anayım, benim yanımda insanlar yürüdükten sonra ben Kenan Evren’i öyle bırakmam. Kenan Evren dedi ki bana, senin çocuğun kaçtı, benim çocuğum nereye kaçacaktı. Benim çocuğumun elleri bağlı, gözleri bantlı nereye kaçacak. Kenan Evren bana teslim edeydi çocuğumu, ben onun peşindeyim”
105 yaşındaki yüreğiyle birçok şeyin farkında Berfo Ana. Hatta Kenan Evren’in darbeyi tek başına yapmadığını ifade ediyor ve “Hangi arkadaşlarıyla yaptıysa ben onlarından peşini bırakmam ve affetmem” dedikten sonra da ekliyor, “Ben ölene kadar onların peşindeyim”
Oğlunu bulma umudur onu ayakta tutuyor
Berfo Ana’yı bu yaşına kadar hep ayakta tutan çocuğu olmuş. Adeta çocuğunun kemiklerini görmeden ölmemek için sürekli kendini diri tutuyor. “Ben öldükten sonra nerede göreceğim çocuğumu, nasıl edeceğim onu mezarını görmeden” diyor o diri sesiyle. 104 yaşındaki yüreği genç kadın bırakmayacağını söylüyor oğlunun peşini, bu yollardan git-gel yoruldu beklide ama o oğlunun peşinden gitmekten vazgeçmiyor, oğlunu bulma umudu yaşatıyor onu.
‘Ben onu indiririm o merdivenlerden’
Berfo Ana’ya çocuğu ile ilgili ne kadar şey sorsak da O yine bildiğini okuyup, Kenan Evren’i ve 12 Eylül davasını anlatmaya başlıyor. Berfo Ana “Kenan Evren bana eskiden, anne diyordu getireceğim çocuğunu. Anne oldum Kenan Evren’e değil mi?” deyip sitem ediyor ve anlatmaya devam ediyor gözyaşlarıyla “Benim karşıma çıkmadıktan sonra demesin ben böyle hastayım ben şöyle hastayım. Ben hasta masta dinlemem. Benim evladımı nasıl doğradı, nasıl atıysa öylede gelsin mahkemeye. Ben çocuklarımı peşime almışım gidiyorum mahkemeye, o gelmiyor. Zaten korkuyor. O demesin ki merdivenler yüksektir ben o merdivenlerden inemiyorum, ben onu indiririm o merdivenlerden. Ben Cemil’in annesiyim, ben yanıyorum”
“Analar yorulmaz”
Sohbetimizin sonuna gelirken Berfo Ana’ya soruyoruz, yoruldun mu? Ancak onun verdiği cevap çok açık “Analar yorulmaz” diyor ve devam ediyor, “Başımı koyacağım toprağın üzerine, poşet elimde, Kenan Evren’i bekleyeceğim, bana çocuğumun kemiğini versin diye.”
Berfo Ana ile sohbetimizi bitirirken O ısrarla vurguluyor: “Ben ölene kadar Kenan Evren’in ve arkadaşların peşindeyim.”