Տիգրանակերտի Բարեկենդանը

ՍԻԼՎԱ ԷՕԶԵՐԼԻ Անցեալ­նե­րը երեք քոյ­րեր եր­կար զրու­ցե­ցինք Տի­յար­պե­քիրի մեր հին ապ­րումնե­րու մա­սին։ Նիւ­թե­րը ինքնա­բերա­բար մեզ տա­րին «Լո­լէ»ին, այ­սինքն Ամա­նորի ու ծննդեան ապ­րումնե­րուն։ Վար­դուհի քոյրս պատ­մեց թէ այդ տա­րի Ամա­նորի նա­խոր­դող օրե­րուն հայրս մռայլ էր, տխուր […]